CAN ATİLLA - 57. ALAY - GELİBOLU / SENFONİ NO.2 / SYMPHONY NO.2 (LP)
CAN ATİLLA
|
57. ALAY - GELİBOLU
SENFONİ NO.2 / SYMPHONY NO.2
|
LP-LONG PLAY | PLAK | VINYL
LP ÇIKIŞ TARİHİ: 22.MART.2017 LP RELEASE DATE: 22.03.2017
…..CAN ATİLLA SENFONİ NO.2 c minör….
CAN ATİLLA SYMPHONY NO.2 in c minor
SIDE |A| YÜZÜ:
1.
Allegro Moderato Maestoso
2. Adagio Appassionata (Bölüm 1 / Part 1)
SIDE |B| YÜZÜ:
1.
Adagio Appassionata (Bölüm 2 / Part 2)
2.
Andante Angoscioso *
3.
Finale: Andanta con moto –
Vivace - Adagio *
57.
ALAY GELİBOLU SENFONİSİ:
Do minor 2. Senfoni, savaş karşısında insanlığın masumiyetinin ve
çaresizliğinin anlatıldığı bir savaş senfonisidir. Partisyon, tamamıyla
geç romantik dönem ( late romantic period ) geleneksel komposizyon ve
orkestrasyon anlayışı ile bestelenmiştir. Senfoni, Çanakkale Savaşı’nın 100.
anma yılı etkinlikleri için yazılan Türkiye Cumhuriyeti’nin ulusal senfonisi ve
aynı zamanda klasik senfoni formundaki Gelibolu Savaşı konulu ilk eseri
olmuştur. Müzik, savaşta unutulmaz kahramanlıklar gösteren ve tamamı bu
mücadelede hayatını kaybeden 57. Alay anısına bestelenmiştir. Senfoninin 3. ve
4. bölümü aynı zamanda Anzak askerlerine ithaf edilmiştir. 4 bölümü de ağır
tempoda olan eser bütünüyle bir elegy atmosferinde, melodik, melankolik, hüzün
ve ıstırap dolu, savaşların yaradılışı tehdit ettiği karanlık bir görkemin
tasviridir.
Besteci Can Atilla bu senfoniyi yazmaya başlamadan kısa bir süre
önce ülkesinde en başarılı Gelibolu savaşı konulu film olan "Çanakkale
Allegro Moderato Maestoso, tüm savaşların kendine özgü karanlık ve
tedirgin edici trajik duygularının bir ifadesi olan Tutti ile başlar.
İntroduction bölümünde duyulan "kader” temasının ardından gelen Eb Majör
tonundaki "kahramanlık” ve "zafer” teması, tüm bölüm boyunca devam edecek
pathetic ana tema ile birleşir ve barok armoni yürüyüşleri ile intro
tamamlanır. Solo çello sessizlikte tamamen bir elegy olan ana temayı
seslendirir ve büyük bir creshendo olarak orkestra tuttisi ile birleşir.
Çellonun ikinci girişiyle ana temanın tekrar duyulması ve varyasyonlar içeren
arpejleri ile Eb Major tonundaki kahramanlık teması buluşur. Bölüm içerisinde
bu temalar, birçok varyasyon ile klasik sonat formundaki örnekler halinde
tekrarlanır. Bölümdeki orkestra geçişleri çoğunlukla barok armoni kadansları ve
19. yüzyıl geleneksel - stilistik orkestral yürüyüşlerle yapılmıştır. Bu
bölümdeki solo çello partisi, 57. Alay komutanı Yarbay Hüseyin Avni Bey’i
tasvir eder. Büyük Tutti’lerin ardından her seferinde solo başlayan çello ile
onun duyguları, endişeleri ve aile özlemi anlatılır. Bölümün coda’sında ise ana
tema bu kez en karanlık ve maestoso şekilde duyulur ve 57. Alay askerlerinin
tamamının mücadele sonunda hayatlarını kaybettiğini anlatan bir ölüm marşı ile
bölüm tamamlanır.
Adagio Appassionata, askerlerin özlemlerinin ve aşk mektuplarının
hikâyesidir. Solo çello, inançları ve görevleri arasında kalmış
askerlerin duygularının; orkestra ise savaşın ve gerçeklerinin
ifadesidir. Dramatik ve trajik etki, bölüm boyunca devam eder.
Marcia Funebre - Andante Angoscioso, soprano ve orkestra için bir lamenttir.
Soprano, bu savaşta da görev almış olan Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu
Mustafa Kemal Atatürk’ün, hayatını kaybeden Anzak askerlerinin annelerine bir
saygı ifadesi olarak yazdığı anıtsal sözleri orkestra ile birlikte seslendirir.
Bu anlamlı, derin ve merhamet dolu satırlar bugün Çanakkale şehitliğinde
anıtların üzerinde yer almaktadır. Dramatik ve trajik etki, bölüm boyunca devam
eder: "Those heroes that shed their blood and lost their lives. You are
now lying in the soil of a friendly country. Therefore rest in peace. There is
no difference between the Johnnies and the Mehmets to us where they lie side by
side. Here in this country of ours. You, the mothers, who sent their sons from
far away countries. Wipe away your tears, your sons are now lying in our bosom.
And are in peace. After having lost their lives on this land they have. Become
our sons as well."
Finale - Andante Con Moto - Vivace Furioso – Adagio, Anzak
askerleri için yazılmış koral ile başlar. Sisli bir atmosferde başlayan,
romantic period ile bestelenmiş ve chromatic yaylı yürüyüşleriyle duyulan
intronun ardından çello solo ve soprano solo sessizlikte birleşir. Tüm bölüm
boyunca duyulacak çello ve soprano’nun düeti savaştaki Türk ve Anzak
askerlerinin kader kardeşliğini ifade eder. Soprano, Anzak şairi John Le Gay
Brereton tarafından yazılmış şiiri folklorik bir Anzak türküsü ifadesiyle
orkestra ile birlikte seslendirir. Orkestra ve çellonun katılımı ile C Majör
tonundaki ana tema tekrarlanır ve sopranonun ardından yaylılarla bir creshendo
yükselir. General Pause’nin ardından A minor tonundan duyulan bu folklorik
Anzak melodisi, C Major tonundaki ana tema ile birleşerek sükûnet içerisinde
bir decreshendo ile derin bir sessizliğe gömülür. Ardından C minor
tonundan gelen Vivace bölümündeki furioso tema, çarpışma trajedisinin bir
anlatımıdır. Aynı zamanda Beethoven senfonilerine bir gönderme olan bu çarpışma
bölümünün ardından gelen sopranonun C Major tonundaki lirik ana teması ile
senfoni tamamlanır.
3.Andante Angoscioso, Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938) "Bu
memleketin toprakları üstünde kanlarını döken kahramanlar! Burada bir dost
vatanın toprağındasınız. Huzur ve sessizlik içinde uyuyunuz. Sizler Mehmetçiklerle
yan yana, koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen
analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız, bizim bağrımızdadır. Huzur
içindedirler ve huzur içinde rahat rahat uyuyacaklardır. Onlar, bu toprakta
canlarını verdikten sonra, artık bizim evlatlarımız olmuşlardır.”
"Those heroes that shed their blood and lost their lives.You are now lying
in the soil of a friendly country.Therefore rest in peace.There is no
difference between the Johnnies and the Mehmets to us where they lie side by
side. Here in this country of ours.You, the mothers, who sent their sons from
far away countries. Wipe away your tears, your sons are now lying in our bosom.
And are in peace. After having lost their lives on this land they have.Become
our sons as well."
4.Finale:Andante Con Moto-Vivace-Adagio Poem by John Le Gay
Brereton (Australinan Anzac Poet 1871 – 1933) With in my heart I hear the
cry And you may have no praise from me
For warfere's vast vulgarity Only the flag of love, unfurled For peace above a weeping world I follow, though the fiery breath Of murder shrivel me in death Yet here I stand and bow my head To those other banners led Because within their hearts the clang Of Freedom's summoing trumpets rang Because they welcomed grisly pain Happy because in glomiest night Their own hearts drummed them to the fight.
CELLO SOLO : ONUR ŞENLER
SOPRANO : ANGELA AHISKAL
BİLKENT SENFONİ ORKESTRASI
BURAK TÜZÜN
*Andante Angoscioso : Söz: Mustafa Kemal ATATÜRK (1881-1938)
*Finale - Andanta con moto – Vivace Furioso – Adagio
Şiir: John Le Gay BRERETON (1871-1933)